یک روز سرد زمستانی بود، از خواب بیدار شدم و علائمی در بدنم حس کردم که تازگی داشت، سراغ اینترنت رفتم، خدای من ! من ام اس دارم...
از آن روز دیگر فقط مثل دیگران کلمه ام اس برام شد از بین رفتن تدریجی یک رویا!!!

اما بعد ازیه مدت فهمیدم که ام اس جزئی از زندگی من شده ! در شادی و لبخند، در غم و گریه با منه ! بعد از اون فهمیدم باید یاد بگیرم چطور با ام اس در کنار خانواده زندگی کنم؛
اما شاید ، یک روز سرد زمستانی نبود من آموختن و زندگی کردن در کنار ام اس را یاد نمیگرفتم.
خیریه گل بوته امید ، گفتاری خودمانی با دکتر نبوی متخصص مغز و اعصاب و فلوشیپ ام اس به صورت رایگان در تاریخ ۱۷ بهمن ساعت ۱۰ تا ۱ بعد از ظهر ترتیب داده.
"ثبت نام فراموش نشود"
...........

این روزها اسم ام اس رو بیشتر از گذشته میشنویم ، که باعث شده علم و شبه علم به صورت افسارگسیخته ای با هم قاطی بشن. وظیفه ی ما بعنوان عضوی از یک خانواده چی میتونه باشه ؟
آیا جواب نمی تونه این باشه که باید علممون رو بیشتر کنیم؟