کار و زندگی در شرایط بحران | یک رویداد حضوری با شاهین کلانتری

 راستش این روزا، خیلی از اوقات شرمنده میشم از اینکه به دیگران امیدواری بدم؛ یا حرفای مثبت بزنم.

خیلی از حرفا و درسا ممکنه تو شرایط معمول یه کشور جهان سومی جواب بدن، ولی ما الان تو شرایط تلخ و فجیعی هستیم که عملاً حرفای انگیزشی و مثبت مثل یک جوک بی‌مزه به نظر میرسن.

 

من تو این کارگاه 5 ساعته نمی‌خوام همون حرفای تکراری و بی‌اثری رو که تو کتابای ترجمه‌ای و هزار تا سایت و کانال دیگه ریخته تکرار کنم. خودم هم اصلاً حوصلۀ این حرفا رو ندارم.

بنابرین تو این رویداد شاید از درد و رنج و اندوه حرف بزنیم، شاید از دیوارهای بلندی که دورمون کشیده شده حرف بزنیم، شاید از بی‌سوادی و فساد و هزار تا موضوع دلخراش دیگه بنالیم! اما به یه سوال مهم هم جواب میدیم:

اگه تو ایران موندیم، و احتمالاً قصد خودکشی هم نداریم چطوری می‌تونیم این همه ناامنی روحی و روانی و کاری و مادی و غیره رو کم کنیم و حتی بتونیم تو این شرایط که رشد و پیشرفت و حال خوب غیرممکن به نظر می‌رسه، با یه تلاش معقول (نه کارای عجیب‌وغریبی که از توان و حس‌وحال ما خارجه) یه حرکت تازه راه بندازیم.  

 

من می‌خوام با هم یه درد بزرگ رو از بین ببریم:

درد انتظار برای آیندۀ مبهمی که چندان هم روشن و مساعد به نظر نمی‌رسه. مسلماً اگه به این نگرانی رو بدیم کل روح ما رو می‌خوره.

قصد دارم از جدیدترین و بهترین چیزهایی که آزمایش کردم، تجربه کردم و یاد گرفتم براتون بگم.

 

3 تا محور و ایدۀ اصلی من تو این کارگاه  موارد زیر خواهند بود که حس خیلی خوبی بهشون دارم:

1

همۀ چیزهایی که باید بریزید توی سطل آشغال به جز یک چیز

2

سبدی که هر روز باید با خودتون اینو و اونور ببرید ( چطوری یه سال تمام روی یک موضوع کلید کنید)

3

ساختن یک حرکت تازه به رهبری شما (حتی اگر حال و حوصلۀ چندانی ندارید)

 

دقیقاً در در کارگاه «کار و زندگی در بحران» چه اتفاقی می‌افته:

 

1. اول از همه از شما پذیرایی میشه تا با انرژی بالا وارد گود بشید.
2. خودمونو با نوشتن گرم می‌کنیم. یه تکنیک طلایی برای نوشتار درمانی بهتون معرفی می‌کنم.
3. من ارائه خودم رو شروع می‌کنم و محتوای بخش اول کارگاه رو کامل براتون میگم:

همۀ چیزهایی که باید بریزید توی سطل آشغال به جز یک چیز

4. بعد شما وارد عمل می‌شین و بخش اول رو تو زندگی خودتون تجزیه و تحلیل می‌کنید.
5. حالا من عمیق‌تر براتون می‌شکافم که حتی اگر لیوان هیچ نیمۀ پری هم نداره چطور با فلاکت خودمون بسازیم و حتی خوشی و آرامش رو هم تجربه کنیم:

سبدی که هر روز باید با خودتون اینو و اونور ببرید ( چطوری یه سال تمام روی یک موضوع کلید کنید)

6. با تک تک شما راجع به مسائلی که ذهنتون رو درگیر کرده حرف می‌زنیم.
7. ضمن ارائه محتوای بخش سوم، فقط یه سری ایدۀ کاربردی و عملی بهتون میدم تا کپی پیست کنید تو زندگی خودتون. و حتی رو زندگی بقیه تأثیر بگذارید:

ساختن یک حرکت تازه به رهبری شما (حتی اگر حال و حوصلۀ چندانی ندارید)

8. بازم پذیرایی و از این حرفا.
9. با هم وارد گفتگوی بیشتری می‌شیم.
10. من یه هدیه بهتون میدم.

 

ولی قول میدم مثل این کلاسایی نباشه که بعدش هر چی یاد گرفتید به یه چشم به هم زدن مثل الکل بپره بره هوا.

یه نقشۀ راه بهتون میدم و احتمالاً با هم یه گروه پشتیبان می‌سازیم.

تجربه ثابت کرده که کسایی که تو کلاسای من میان، همه آدمای روشن و خوش‌فکری هستن که بعداً با هم یه شبکۀ خوب میسازن و از هم حمایت می‌کنن.

تو تبلیغ‌نویسی همیشه میگن که اگه میخواید متن فروش شما بیشتر جواب بده، تا میتونید متن رو طولانی‌تر بنویسید. ولی از برگزاری این رویداد هدف تجاری ندارم. دوستان زیادی هستن که همیشه لطف دارن و بدون توجه به هزینه تو همه کلاس‌های من شرکت می‌کنن. میتونستم مثل خیلی از همکارای دیگه‌ای که تو حوزۀ آموزش دارم رقم سنگین‌تری رو در نظر بگیرم، همۀ شهریۀ این رویداد رو صرف مدرسه نویسندگی، خرید کتاب و حمایت از حرکت‌های فرهنگی کوچیک می‌کنم. بنابرین حضور خودتون در این رویداد رو می‌تونید حمایت از یه حرکت فرهنگی برای ترویج خوندن و نوشتن بدونید. اونم تو کشوری که نسل کتابخون‌ها و افراد اهل یادگیری در حال انقراضه.

به امید دیدار

شاهین کلانتری